YOKSULLUĞUN YÜZÜ

 

         Yoksulluk denince akla gelen şu; sadece temel ihtiyaçlarını yani yeme-içme, giyinme ve barınma ihtiyaçlarını sağlamaya çalışan bir insan veya bir aile, evine 1 kg et almak ve bütçeyi zorlamamak için evine otobüsle değil de yaya giden bir anne veya çocuğunun kışlık ayakkabılarını yenilemek için kendi ihtiyaçlarından vazgeçen bir baba.  Şimdilerde evine pasta malzemesi alamayan bir ailenin evinde sınırsız internet, haftalık pazarlığını yapamayan yoksul insanın elinde son model telefonlar,  yardım kömürü alan kişilerin evin en güzel köşesine kurulu milimetrik tvleri…  Durumun bu hale gelmesine şaşmamalı. Kapitalist sistem bunları öyle şaşaalı gösteriyor ki kapılmamak elde değil.  Çocuklar okulda başarılarıyla değil telefon modelleriyle övünüyorlar.  Evine ayda bir kg et getirmesen de olur, 1 kg et seni sosyalleştirmez ama internetin varsa gözdesin, orijinal kitap alırsan takipçin fazlalaşmaz veya statün yükselmez ancak profesyonel makinayla çekilmiş fotoğrafların varsa farklısın.  Varsın telefonun, fotoğraf makinenin taksitleri alsın başını gitsin. Sen paylaştıkların kadar, takipçilerin kadar tarzsın ya bu yeter karnını doyurmaya!

      Ne yazık ki durum bu, yoksulluğun yüzü değişti, hem de tanınmayacak kadar.